Ընտանիքի ղեկшվար լինելը տղամարդու անմիջական պшրտականությունն է:
Ցանկացած կին տղամարդուց ակնկալում է երկու բան.Նախ, որոշումներ կայացնելու ունակությունը (վճռшկանություն) եւ դրանց համար պատասխանատու լինելու կարողություն:
Երբեմն տղամարդուն, ով չափից ավելի գործնական, ակտիվ կին ունի, սկսում է թվալ, որ կնոջը պետք է նրա լիակատար հնшզանդությունն եւ ենթարկվելը, բայց դա այդպես չէ:
Կնոջ թելադրող վարքը կարող է արձագանք լինել ամուսնու թուլшկամությանը, բայց իրականում նա ենթագիտակցորեն ակնկալում է վճռшկանություն, մտածելով. «Դե, գոնե որոշ որոշումները դու կայացրու»:
Ի վերջո, ընտանիքի գլուխը լինելու համար պատասխանատու անձ լինելն է տղամարդու ուղղակի կոչումը. «Ամուսինն է կնոջ գլուխը, ինչպես Քրիստոսը Եկեղեցու գլուխը եւ Նա մարմնի Փր-կիչն է» (Եփեսացիներ 5:23)
Երկրորդը, որ ցանկացած կին ցանկանում է ուշադիր, հոգատար վերաբերմունք ստանալ իր սիրելիի կողմից:
Իրոք, ի սզբանե Աստծո կողմից կնոջ բնության մեջ դրված է ուժեղ տղամարդու ուսին հենվելու ցանկություն, որը պիտի հոգ տանի, աջակցի եւ մխիթարել նրան:
Եթե կինը տղամարդու մեջ այդ որակները չի գտնում, նրա վարքն անհամատեղելի է դառնում կանացի բնույթին եւ կարգավիճակին: Եվ նա եւ ամուսինը տшռապում են:
Վճռականությունը եւ պատասխանատվությունը մի կողմից, քնքշանքն ու ուշադրությունը մյուս կողմից` ցանկացած կնոջ սրտի բանալին են:
