«Ես՝ որպես բժիշկ, չեմ կարող լռել». Քրիստինա Վարդանյան
168.am-ը գրում է․ Մարտի 23-ից մեկնարկել է երկար սպասված` կենսունակության ավարտին մոտ գտնվող, կենսունակությունը կորցրած, դեֆորմացված ծառերի փոխարինումն առավել արժեքավոր և գեղատեսիլ ծառերով:

Երևանը հիշեք հուլիս ամսին: Պատկերացնո՞ւմ եք՝ Թամանյանի արձանի մոտ հուլիս ամսին կանգնես:
Հացենիներն ինչո՞ւ կտրեցին: Սա հանցագործություն է ամբողջ ազգաբնակչության համար, իսկ ես՝ որպես բժիշկ, չեմ կարող լռել: Թող իրենք բոլորն ասեն, որ անգրագետ եմ, բայց չեմ լռելու: Ես բժիշկ եմ, քաղաքականությունից դուրս:
Երբ մտնում եմ օնկոլոգիայի բաժանմունք՝ հերթերից սարսափում եմ: Թող գնան Ուռուցքաբանության ազգային կենտրոն ու բերեն իրենց սակուրաները շարեն»,- ընդգծեց ավագանու անդամը:
Առավել մանրամասն՝ սկզբնաղբյուր կայքում